បណ្ដាញអាល់ភីស(AL-PEAC): June 2017

Wednesday, June 14, 2017

តើច្បាប់អ៊ីស្លាមគិតយ៉ាងណាចំពោះការបរិភោគពងទាកូន?

ពងទាកូនជាអាហារដ៏ពេញនិយមមួយនៅតំបន់អាស៊ី ជាពិសេសប្រទេសហ្វីលីពីន,ចិន រួមទាំងកម្ពុជាផងដែរ។ តែសម្រាប់នៅប្រជាជនអ៊ឺរ៉ុបពួកគេហាក់ញញើតនឹងបរិភោគអាហារប្រភេទនេះ។ ក្រឡេកមកមើលច្បាប់របស់សាសនាអ៊ីស្លាមវិញ តើអ៊ីស្លាមអនុញ្ញាតអោយបរិស័ទរបស់ខ្លួនបរិភោគពងទាកូនរឺទេ?

ហាក់នៅមានការចម្រូងចម្រាស់ក្នុងបញ្ហានេះ ត្បិតនៅក្នុងគម្ពីរអាល់គួរអាន ពុំមានលើកឡើងទាក់ទងនឹងពងទាកូននេះឡើយ ហើយក្នុងសៀវភៅ ហាឌីស ក៏ពុំមានលើកឡើងដែរ។ ដោយហេតុនេះទើបមានការចោទជាសំណួរមួយទៅកាន់ គណៈកម្មការអចិន្ត្រៃយ៍សម្រាប់ហ្វាតាវ៉ា ថា៖ យើងបានធ្វើដំណើរទៅប្រទេសហ្វីលីពីន ហើយបានឃើញប្រជាជននៅទីនោះចូលចិត្តបរិភោគពងទាកូន (មានរូបរាងពេញលក្ខណៈជាកូនទាចាប់ពីអាយុ ១៦ដល់២០ថ្ងៃ) គឺគេរំងាស់វាក្នុងទឹកក្ដៅពុះរហូតឆ្អិន មុនពេលវាញាស់ចេញមកក្រៅ៣ថ្ងៃ បន្ទាប់មកគេបកវា ហើយហូបកូនទាដែលនៅក្នុងនោះ តើចំពោះច្បាប់អ៊ីស្លាមដូចម្ដេចដែរ?

មានទស្សនៈពីរដែលយើងគួរពិចារណា

ទស្សនៈទីមួយ៖ បើសិនជាអ្វីៗដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ មានន័យថាពងទាកូននោះ វាមានរូបរាងជាកូនទា មានជីវិត មានដង្ហើមពេញលក្ខណៈ នៅក្នុងពងទានោះ ច្បាប់អ៊ីស្លាមគឺ ”មិនអនុញ្ញាត” មិនអាចហូបបានឡើយពីព្រោះ កូនទាដែលនៅក្នុងនោះចាត់ទុកជាសត្វស្លាប់ និង ការសម្លាប់ដោយវិធីឃោរឃៅ(ស្រុះទឹកក្ដៅរហូតដល់ស្លាប់) ហើយច្បាប់នៃការហូបសត្វស្លាប់បែបនេះគឺ ”មិនអនុញ្ញាត” នោះទេ។

ទស្សនៈទីពីរ៖ ក្រុមបញ្ញាវន្តអ៊ីស្លាមខ្លះបានលើកឡើងថា ជាទូទៅពងទាកូនដែលមានអាយុក្រោម១៥ថ្ងៃបន្ទាប់ពីពងរួច នោះវាមិនទាន់មានរូបរាងពេញលក្ខណៈ ហើយព្រះអល់ឡោះជាអម្ចាស់ក៏មិនទាន់ដាក់ជីវិតទៅកូនទានោះដែរ ដូច្នេះច្បាប់អនុញ្ញាតអោយបរិភោគបានតែពងទាកូនណាដែលមានអាយុក្រោម១៥ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។

សរុបមកយើងខ្ញុំពុំទាន់ហ៊ានកាត់សេចក្ដីថា ទស្សនៈណាមួយមានភាពត្រឹមត្រូវនោះទេ សូមបងប្អូនមេត្តាពិចារណា និង សិក្សាស្រាវជ្រាវបន្ថែមតាមការគួរ។

--------------------------------------------------------------

ប្រែសម្រួលដោយ លោក ស្លេះ ម៉ាត់លី

សម្រួលនិងវាយអត្ថបទដោយ មូហាំម៉ាត់ អ៊ីសា វ៉ាន់ឌី វ៉ាន

ផ្សព្វផ្សាយដោយ បណ្ដាញ អាល់ភីស(AL-PEAC)

Monday, June 12, 2017

បុរសមូស្លីម បុរសគ្រីស្ទាន បុរសជ្វីហ្វ ជាសម្លាញ់នឹងគ្នា

មានរឿងនិទានមួយដំណាលថា នាសម័យមួយមានបុរសបីនាក់ជាសម្លាញ់នឹងគ្នា។ ម្នាក់ជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ម្នាក់ជាអ៊ីស្លាមបរិស័ទ និង ម្នាក់ទៀតជាជ្វីហ្វបរិស័ទ។ ពួកគេធ្វើដំណើរជាមួយគ្នាទៅទីកន្លែងឆ្ងាយមួយ។ យប់មួយពួកគេបានចូលទៅសំណាកនៅផ្ទះកសិករម្នាក់។ កសិករនោះបានអោយនំផ្អែមធំមួយមកអោយពួកគេ។

បុរសមូស្លីមរីករាយក្នុងចិត្តណាស់ព្រោះគាត់កំពុងកាន់អំណត់បួសតមអាហារតាំងពីព្រឹក ដោយនឹកថាខ្លួននឹងបានទទួលទាននំមួយដុំជាមិនខាន។ ក៏ប៉ុន្តែសម្លាញ់ទាំង២របស់គាត់ មិនព្រមអោយគាត់កាត់នំឡើយពីព្រោះពួកគេមិនទាន់ឃ្លាន បើកាត់នំ នឹងមិនអាចទុកនំនោះបានដល់ព្រឹកស្អែកឡើយ ត្រូវរក្សានំទាំងមូល ចាំដល់ពេលព្រឹកសឹមកាត់ចែកគ្នា។ បុរសមូស្លីមប្រកែកមិនឈ្នះគេក៏យល់ព្រមតាមលក្ខខណ្ឌនេះ។

ព្រឹកឡើង បុរសទាំង៣ក្រោកថ្វាយបង្គំព្រះតាមរបៀបរៀងៗខ្លួន។ រួចពួកគេនិយាយគ្នាថា បើយប់មិញអ្នកណាយល់សប្តិល្អជាងគេមិនត្រឹមតែទទួលបាននំជាចំណែករបស់ខ្លួននោះទេ ថែមទាំងបានចំណែកអ្នកដែលយល់សប្តិមិនសូវល្អទៀត។

បុរសជ្វីហ្វក៏និទានឡើងពីសុបិនរបស់គេ៖

“ខ្ញុំសុបិនថា ពេលខ្ញុំដើរតាមផ្លូវក៏បានជួបនឹងព្យាការី មូសេ។ ខ្ញុំដើរតាមលោកទៅដល់ភ្នំ ស៊ីណា។ បន្ទាប់មកព្រះជាម្ចាស់ធ្វើអោយភ្នំនោះប្រេះជា៣។ មួយផ្នែកធ្លាក់ក្នុងសមុទ្រធ្វើអោយសមុទ្រប្រែជាសាប។ មួយផ្នែកទៀតធ្លាក់ទៅលើដី ធ្វើអោយស្ទឹងជាច្រើនផុសចេញមកអាចប្រើទឹកបានតាមត្រូវការ។ ហើយមួយផ្នែកទៀតហោះកាត់ប្រទេសអារ៉ាប់ ហើយធ្លាក់នៅកន្លែងមួយក្លាយជាភ្នំ អារ៉ាហ្វាត់។ក្រោយបន្តិចស្រាប់តែខ្ញុំឃើញភ្នំ ស៊ីណា នៅដដែលតែបែរជារលាយតិចៗ ហើយឃើញមនុស្សជាច្រើនដើរតម្រង់មករកភ្នំ គេលើកដៃសូត្រធម៌គ្រប់ៗគ្នា ហើយខ្ញុំក៏បានដឹងថាពួកគេជាព្យាការីរបស់ព្រះទាំងអស់។ ហើយខ្ញុំឃើញទេវតាមួយក្រុមកំពុងតែ....”

បុរសជ្វីហ្វរៀបរាប់យល់សប្តិរបស់ខ្លួនយ៉ាងវែងអន្លាយ។ រហូតដល់ពេលចប់ទើបបុរសគ្រីស្ទាននិទានពីសុបិនរបស់គេម្ដង៖

“ឱសម្លាញ់ទាំងពីរ!ខ្ញុំបានសុបិនថា ខ្ញុំបានឡើងទៅលើមេឃជាមួយ ព្រះយេស៊ូវ ។ ទៅដល់កន្លែងមួយខ្ពស់ជាងព្រះអាទិត្យទៀត។ កន្លែងនោះខុសប្លែកពីផែនដីឆ្ងាយណាស់ ខ្ញុំពុំអាចទៅរកពាក្យ អ្វីមកអធិប្បាយបាននោះទេ ត្បិតទីនោះ វាប្លែកខ្លាំងពេក។”

បុរសគ្រីស្ទានបញ្ចប់ការអធិប្បាយសុបិនដ៏ខ្លីនេះ រួចក៏ដល់វេនបុរសមូស្លីមម្ដង៖

“ចំណែកខ្ញុំវិញសុបិនឃើញព្យាការី មូហាំម៉ាត់។ គាត់បានពោលមកខ្ញុំថា៖ មិត្តឯងម្នាក់បានជួបលោកមូសេហើយបានទៅភ្នំស៊ីណា និង បានជួបពួកព្យាការីផង។ ឯមិត្តឯងម្នាក់ទៀត បានឡើងទៅលើមេឃជាមួយព្រះយេស៊ូវ។ ពួកគេមានសំណាងណាស់ ឯឯងនៅទីនេះតែម្នាក់ឯងទេ ឯងដេកដល់ណាទៀត? ពួកគេបានជួបក្រុមទេវតាប្លែកៗ ឯឯងវិញមានត្រឹមនំផ្អែមមួយនៅក្បែរខ្លួនប៉ុណ្ណោះ! ចូរក្រោកហើយញ៉ាំវាអោយអស់ទៅ..”

គ្រាន់តែលឺពាក្យនេះភ្លាមបុរសជ្វីហ្វនិងបុរសគ្រីស្ទានក៏ស្រែកព្រមគ្នាថា៖

“ឯងក្រោកញ៉ាំនំផ្អែមអស់ហើយមែនទេ?”

បុរសមូស្លីមឆ្លើយ៖

“ខ្ញុំឯណាទៅហ៊ានប្រឆាំងនឹងបញ្ជាព្យាការីរបស់ខ្ញុំនោះ។ ខ្ញុំជឿថាពួកឯងក៏មិនហ៊ានប្រឆាំងនឹងបញ្ជាលោក មូសេ និង ព្រះយេស៊ូវ ដែរ។ នេះគ្រាន់ជាការសាកល្បងប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំនឹងចែកនំដល់ពួកឯងតាមចំណែកស្មើគ្នា។”

បុរសទាំង៣ក៏ជជែកលេងជាមួយគ្នាបន្ត និង ទទួលទាននំផ្អែមនោះតាមចំណែកស្មើៗគ្នា។
--------------------------------------------------------

*មិត្តភាពមិត្តប្រកាន់សាសនា ពូជសាសន៍នោះទេ

*ចេះអធ្យាស្រ័យអោយគ្នាទៅវិញទៅមកមិនប្រកាន់ គុំគូន

*វាហាក់ដូចជាល្បិច តែវាជាប្រាជ្ញា
====================================

ដកស្រង់ពី សៀវភៅ កម្រងរឿងនិទានសាសនិកអ៊ីស្លាម ដោយហាយី ពាង អះម៉ាត់

សម្រួលនិងវាយអត្ថបទដោយ មូហាំម៉ាត់ អ៊ីសា វ៉ាន់ឌី វ៉ាន

ផ្សព្វផ្សាយដោយ បណ្ដាញ អាល់ភីស(AL-PEAC)

Friday, June 9, 2017

ចូរអ្នកកុំបង្អាប់អាហារ

មនុស្សមានចំណង់ចំណូលចិត្តខុសៗគ្នា មិនថា សំលៀកបំពាក់ ការតុបតែង និង អាហារជា ដើម។ មនុស្សខ្លះមិនចូលចិត្តអាហារប្រភេទនេះ ឬ ប្រភេទនោះជាដើម។ ចុះបើយើងមិនចូលចិត្តអាហារមួយណានោះ តើយើងគួរបញ្ចេញឥរិយាបទបែបណា ទើបសមជាអ្នកប្រគល់ខ្លួនថ្វាយដល់ព្រះអល់ឡោះជាអម្ចាស់?

ក្នុងសៀវភៅស្ដីពីសកម្មភាពនិងពាក្យសម្ដីរបស់ព្យាការី មូហាំម៉ាត់ ﷺ ដែលយើងហៅថាសៀវភៅ ហាឌីស បានអោយយើងដឹងពីឥរិយាបទរបស់ព្យាការីមូហាំម៉ាត់ ﷺនៅពេលដែលលោកមិនចូលចិត្តអាហារអ្វីមួយ ៖

“អ្នកនាំសាររបស់ព្រះអល់ឡោះជាអម្ចាស់ ﷺ លោកមិនធ្លាប់បង្អាប់ចំណីអាហារឡើយ។ បើសិនជាលោកចូលចិត្តអ្វីមួយ គឺលោកពិសាវា។ តែបើលោកមិនចូលចិត្តវាទេ លោកនឹងទុកវាចោល”
-ហាឌីស>សហែសមូស្លីមលេខៈ២០៦៨

យើងសង្កេតឃើញថាព្យាការីមូហាំម៉ាត់ ﷺ លោកពុំបង្អាប់ចំពោះអាហារណាមួយនោះទេ ទោះលោកពេញចិត្តក្ដីមិនពេញចិត្តក្ដី បើលោកពេញចិត្តលោកនឹងពិសា តែបើលោកមិនពេញចិត្តលោកនឹងទុកវាចោលប៉ុណ្ណោះ។ ត្បិតអាហារទាំងនេះជាអំណោយពីព្រះអល់ឡោះជាអម្ចាស់ដល់យើងរាល់គ្នា ដូចព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ថា៖

“ហើយនៅលើផែនដីទ្រង់បានបង្កើតភ្នំជាច្រើននៅលើវា និងបានប្រទានពរជ័យនៅលើវា ព្រមទាំងបានកំណត់ចំណីអាហារនៅលើវារយៈពេល៤ថ្ងៃ(ពីរថ្ងៃបង្កើតផែនដី និងពីរថ្ងៃទៀតបង្កើតអ្វីដែលនៅលើវា) សម្រាប់បណ្តាអ្នកដែលសួរ” ។ -អាល់គួរអាន ៤១:១០

នៅពេលយើងមានអារម្មណ៍ថាមិនចូលចិត្តអាហារណាមួយ ចូរអ្នកនឹកដល់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអល់ឡោះជាអម្ចាស់ ដែលទ្រង់មានបន្ទូលថា៖

"ជួនកាល អ្វីដែលអ្នកមិនពេញចិត្តវាល្អសម្រាប់អ្នក ហើយអ្វីដែលអ្នកពេញចិត្តវាមិនល្អសម្រាប់អ្នក។ អល់ឡោះទ្រង់ជ្រាប ខណៈដែលពួកអ្នកមិនដឹង"។-អាល់គួរអាន ២ៈ២១៦

ដូច្នេះតើអ្នកគួរបង្អាប់មើលងាយអាហារដែលជាអំណោយពីព្រះអល់ឡោះជាអម្ចាស់មកកាន់ពួកអ្នកទៀតរឺទេ?

-----------------------------------------------------

អត្ថបទដោយ៖ មូហាំម៉ាត់ អ៊ីសា វ៉ាន់ឌី វ៉ាន

ផ្សព្វផ្សាយដោយ បណ្ដាញអាល់ភី (AL-PEAC)

គម្ពីរអាល់គួរអាន